خرابکاری در کار

پشت میزم یک اینه اس، هروقت از کارم خسته میشم صندلی رو برمیگردونم و تو اینه با خودم یا آدمایی که میشناسم صحبت میکنم، یعنی واکنش تندی نشون دادم؟ کاش با خوده استاده صحبت میکردم اول، واقعا اینقد این پروژه مهم بود؟ اره که مهم بود، اصلا تلنگر بود، برای همه فرصتهای بر باد رفته،... حالا خوبه اون لج کنه و بگه اصلا نیا دیگه:/... نمیدونم این داستان هنوز تعیین تکلیف نشده و درسته دیگه براش اشک نمیریزم، ولی باز ته مغزم درگیره،... خیلی بیشتر از چیزی که فکر میکردم زندگی من درگیرش شده بود، هنوزم ناغافل یکسری تمرینات رو انجام میدم و بعد به خودم میگم چیکار میکنی؟!...هنوز نتونستم تو تقویمم برنامه مرتب بنویسم و عمل کنم، بخاطر بلاتکلیفی چند مورد و حوادث غیرمترقبه...دیشب برای کهیر رفتم دکتر و گفت حساسیت غذاییه، و یک قرص و آمپول نوشت، که دیشب قرص خوردم و صبح به زور بلند شدم عصرم با زنگ در بیدار شدم، یعنی بشدت خواب اور بود،... و الان هیچ اثری از کهیر تو بدنم نیست، قرص رو نمیخورم دیگه، خیلی بیحالم کرد،...هرچند دکتره گفت مراقب غذات باش، ولی در اقدامی یهویی شب سوشی خوردم! دومین سوشی عمرم! با سس سویا و واسابی و جینجر خرابکاری در کار...

وقتی گله ها و دغدغه های من برای بقیه ناچیزه، به خودم شک میکنم، نکنه زیادی شلوغش کردم! نکنه در اون حد هم نبوده!... به خودش گفتم که قضیه اینجور بوده، برای این نیومدم، اینم برداشت گفت طبیعیه آدم خسته بشه! نیاز به استراحت داشته باشه! برای اون پروژه هم گفت چندنفر دیگه ام رفتن و قبول نشدن! اینجا رو حقیقتاااا خوشحال شدم خرابکاری در کار...

این چندروز حسابی ساز زدم، میخواستم فردا برم کلاس که افتاد به شنبه،... دوباره برگشتم به تمرینات گروهی، دوباره به کلاسم هم برمیگردم، من نمیتونم اینجوری ولش کنم، یک فرصت دیگه بهش میدم، اصلا هم به خودم فشار نمیارم،... جسم و روح من مهمتر از همه ایناس،... کهیر زدنم یک هشدار بود،... این کهیرهایی که هی عود می‌کرد،... دو دفعه دکتر رفتم، قرص خوردم و دیروز هم دوتا آمپول زدم، امیدوارم دیگه کهیر نزنم،... یک کت شلوار خریدم خرابکاری در کار...